Anything Goes

Συντελεστές:

Μουσική & Στίχοι: Cole Porter Σκηνοθεσία: Howard Lindsay Χορογραφία: Robert Alton Book: Guy Borton & P.G.Wodehouse

Πρωτότυπη Παραγωγή: Broadway, Alvin Theatre Πρεμιέρα: 21 Νοεμβρίου 1934 Ερμηνεύουν: Ethel Merman, William Caxton, Victor Moore Σκηνικα: Donald Oenslager Συνολικές Παραστάσεις: 420 Κινηματογραφική Παραγωγή: 1936 (Paramount Pictures) Σκηνοθεσία: Lewis Milestone Ερμηνεύουν: Ethel Merman, Bing Crosby, Ida Lupino, Charles Ruggles, Arthur Treacher, Margaret Dumont Χρησιμοποίησαν την μουσική του Musical αλλά γράψανε και νέα τραγούδια οι

Richard A. Whiting, Leo Robin & Friedrich Hollaerder

Τηλεοπτική Παραγωγή: Προβλήθηκε ζωντανά στις 28 Φεβρουαρίου 1954 Ερμηνεύουν: Ethel Merman, Frank Sinatra, Bert Lahr & Sheree North

Άλλες Παραγωγές: 1934 Broadway 1935 West End 1956 2nd Film Version 1962 Off-Broadway 1987 Broadway Revival 1989 West End Revival 2003 West End Revival 2011 Broadway Revival 2012 National Tour 2013 Buenos Aires

Βραβεία: 1987 (Broadway Revival) Tony Award For Best Revival, Best Performance & Best Choreography Drama Desk Award For Outstanding Revival of a Musical, Outstanding Actress in a Musical, Outstanding Featured Actor in a Musical & Outstanding Choreography 1989 (London Revival) Laurence Olivier Award For Best Actress in a Musical 2002 (London Revival) Laurence Olivier Award For Outstanding Musical Production 2011 (Broadway revival) Tony Award For Best Revival, Best Performance & Best choreography Drama Desk Award For Outstanding Revival of a Musical, Outstanding Actress in a Musical, Outstanding Choreography, Outstanding Sound Design & Outstanding Set Design

Υπόθεση: Η αρχική ιδέα έγινε πάνω σε ένα υπερωκεάνιο από τον παραγωγό Vinton Freedley, ο οποίος ζούσε σε μια βάρκα, έχοντας αφήσει τις ΗΠΑ για να αποφύγει τους δανειστές του. O Billy Crocker, ένας νεαρός χρηματιστής της Wall Street, ερωτεύεται με την πρώτη ματιά μια πανέμορφη κοπέλα που γνώρισε σε ένα ταξί. Το αφεντικό του, η J. Elisha Whitney, ετοιμάζει μια επιχειρηματική συμφωνία και πρόκειται να ταξιδέψει στο Λονδίνο με το S.S.American. Στο ίδιο καράβι ταξιδεύει η τραγουδίστρια ενός κλαμπ, η Reno Sweeney. O Billy βλέπει τη Reno ως φίλη, αλλά εκείνη έχει αισθήματα για εκείνον. Ο Billy πηγαίνει στην αποβάθρα για να αποχαιρετήσει το αφεντικό του και τη Reno και αντικρίζει το μυστηριώδες κορίτσι. Μαθαίνει ότι είναι η κληρονόμος Hope Harcourt, συνοδευόμενη από την μητέρα της και τον αρραβωνιαστικό της, Λόρδο Evelyn Oakleign, έναν όμορφο αλλά αποπνικτικό και άμοιρο Βρετανό ευγενή.

O Billy αποφασίζει να μπει στο πλοίο ως λαθρεπιβάτης για να προσπαθήσει να κερδίσει τη Hope. Ο “Moonface” Martin, ένας δεύτερης κατηγορίας γκάνγκστερ με την ετικέτα “Public Enemy 13”, και η φίλη του Bonnie, οι οποίοι έχουν μεταμφιεστεί σε υπουργό και ιεραπόστολο, με τη βοήθεια του Billy επιβιβάζονται στο πλοίο με τις υποτιθέμενες ταυτότητες τους, αφήνοντας πίσω τον αρχηγό τους τον “Snake Eye” Johnson, Public Enemy 13. Για να τον ευχαριστήσουν, ο Moonface και η Bonnie δίνουν το διαβατήριο και το εισιτήριο του αρχηγού του στον Billy, χωρίς να του έχουν πει σε ποιόν ανήκουν.

Ο Billy καταφέρνει να πείσει τον Evelyn ότι είναι άρρωστος, για να τον αφήσει μόνο του με την Hope. Ο Billy και η Hope συναντιούνται ξανά και αποδεικνύεται ότι ήταν αδύνατον να μην τον σκέφτεται και εκείνη, παρόλα αυτά, η Hope επιμένει να παντρευτεί τον Evelyn αν και δεν του δίνει κάποιο λόγο. Χωρίς να το ξέρει ο Billy, η οικογένεια της Hope έχει οικονομικά προβλήματα και ο γάμος της με τον Evelyn θα τους σώσει. Το πλήρωμα του πλοίου παίρνει μήνυμα από τη Νέα Υόρκη ότι ο Public Enemy 1 είναι στο πλοίο. Ο Moonface παραδέχεται την αληθινή του ταυτότητα στον Billy και αυτός με την Bonnie προσπαθούν να τον καλύψουν από το πλήρωμα αφού πλέον θεωρείται ότι είναι ο “Snake Eye” Johnson. Τέσσερις ερωτοχτυπημένοι ναύτες παρηγορούν τον εαυτό τους με τη σκέψη του ρομαντισμού όταν φτάνουν στην ακτή. Η Bonnie παρασέρνει τους ναύτες, και τότε κλέβει τα ρούχα του ενός για τον Billy. Η Hope συζητά για τον επικείμενο γάμο με τον Evelyn και ανακαλύπτει ότι ούτε αυτός είναι ευχαριστημένος. O Billy ζητά τη βοήθεια της Reno να χωρίσουν τον Evelyn από την Hope και εκείνη συμφωνεί. Η Reno προσπαθεί να γοητεύσει τον Evelyn και τα καταφέρνει και εκείνος την καλεί στην καμπίνα του για ποτό. Στο κόλπα είναι και ο Moon ο οποίος θα πρέπει να μπει τυχαία στην καμπίνα και να δει ημίγυμνη την Reno στην αγκαλιά του Evelyn, ώστε να διακόψουν τον αρραβώνα. Όταν όμως ο Moon μπαίνει στην καμπίνα,βλέπει την Reno ντυμένη και τον Evelyn σχεδόν γυμνό. Ο Moon προσπαθεί να βρει να πει κάποια άσεμνη κουβέντα για την κατάσταση, αλλά ο Evelyn επιμένει να το κρατήσουν μυστικό για να μην το μάθει η Hope.

Η Bonnie παραδέχεται ότι το σχέδιο ναυάγησε. Ωστόσο το πλήρωμα ανακαλύπτει ότι ο Billy δεν είναι ναύτης, και o Moon με την Reno δημιουργούν μια νέα μεταμφίεση για αυτόν με ρούχα που κλέβουν από έναν μεθυσμένο επιβάτη και με μαλλιά από σκυλιά που τα κάνει γενειάδα. Όμως η κυρία Harcourt αναγνωρίζει τα μαλλιά του σκύλου της και θυμωμένη τραβά τη γενειάδα του Billy, και το πλήρωμα και οι επιβάτες ανακαλύπτουν ότι αυτός πρέπει να είναι ο καταζητούμενος. Ο Billy λέει στον καπετάνιο ότι ο Moon (που είναι ακόμα μεταμφιεσμένος σε υπουργό) τον βοηθά να αλλάξει τις κακές του συνήθειες. Ο Μοοn ζητά από τον καπετάνιο να κάνουν μια αναβίωση στο σαλόνι του πλοίου. Εκεί οι επιβάτες ομολογούν τις αμαρτίες τους, και ο Evelyn εξομολογείται ότι ένα βράδυ πηγαίνει με μια κινέζα, την Plum Blossom. Η Hope εντυπωσιάζεται με την παρωδία του Billy, και για να την ευχαριστήσει αποκαλύπτει σε όλο το πλοίο ότι δεν είναι ο Snake Eye. Ο Μοοn για να αντισταθμίσει την αποκάλυψη του Billy, λέει ότι ο ίδιος δεν είναι υπουργός αλλά ο Public Enemy 13, και ο καπετάνιος τους στέλνει και τους δύο κελί. H Reno αποκαθιστά την διάθεση με ένα τραγούδι. O Moon προσπαθεί να φτιάξει το κέφι του Billy αλλά ο ίδιος ξέρει ότι δεν θα ξαναδεί την Hope, αφού δεν θα μπορέσουν να βγουν από το κελί μέχρι να επιστρέψει το πλοίο στην Αμερική. Οι δυο τους όμως κερδίζουν κάτι ρούχα παίζοντας strip-poker με κάποιους συγκρατούμενούς τους, και έτσι μεταμφιέζονται και πάλι. Όταν καταφέρνουν να φτάσουν στο Λονδίνο, πάνε στην βίλα του Oakleign ως γονείς της Plum Blossom και εκβιάζουν τον θείο του ότι θα δημοσιοποιήσουν το περιστατικό με την κόρη τους, αν δεν την παντρευτεί. Ο Oakleign προσπαθεί να τους απομακρύνει δίνοντάς τους μετρητά και ο Moon τα δέχεται. Ο Billy και η Reno βρίσκουν όμως την Hope και τον Evelyn, οι οποίοι είναι δυσαρεστημένοι με την προοπτική του γάμου τους, και η Hope εκφράζει την επιθυμία της να παντρευτεί τον Billy. Ο Billy βλέπει την Whitney και μαθαίνει επιτέλους ότι ο γάμος αυτός είναι καθαρά για επιχειρηματικούς λόγους και για να βγούν κερδισμένοι η οικογένεια Oakleign, αφού η εταιρία της Hope αξίζει εκατομμύρια. Η Whitney κάνει μια προσφορά με υπέρογκη τιμή για να αγοράσει την εταιρία και η Hope δέχεται. Έτσι αφού ακυρώνεται η συμφωνία, ακυρώνεται και ο γάμος, και έτσι μπορούν πλέον η Hope και ο Billy αλλά και η Reno με τον Evelyn να παντρευτούν. Στο τέλος, έρχεται σήμα από την κυβέρνηση τως ΗΠΑ ότι διορθώθηκε το πρόβλημα με το διαβατήριο του Billy, και δηλώνουν τον Moon ως ακίνδυνο. Ο Moon ωστόσο “τσεπώνει” την επιταγή του Oakleign και αρνείται να την επιστρέψει.

Άλλες Πληροφορίες:

Cole Porter (1891-1964)

Ήταν Αμερικανός συνθέτης και στιχουργός. Γεννήθηκε στην Ιντιάνα της Αμερικής, από εύπορη οικογένεια. Ο παππούς του ήθελε να τον δει δικηγόρο, γι'αυτό και τον έστειλε στο Worcester Academy. O Cole όμως, σύντομα ανακάλυψε την ικανότητά του στο να ψυχαγωγεί τον κόσμο με τη μουσική του. Αν και είχε κλασική εκπαίδευση, σιγά σιγά τον κέρδισε το μουσικό θέατρο. Άρχισε να κάνει επιτυχία τη δεκαετία του '20, και κατά τη διάρκεια των 1930s ήταν ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες του Broadway για το μουσικό θέατρο. Σε αντίθεση με του περισσότερους πετυχημένους συνθέτες του Broadway, ο Porter έγραφε μόνος του και τους στίχους και τη μουσική για τα τραγούδια του.

Ύστερα από έναν σοβαρό τραυματισμό του με ένα άλογο ιππασίας το 1937, που τον καθιστά ανάπηρο με συνεχείς πόνους, συνεχίζει να δουλεύει χωρίς όμως τα έργα του να έχουν την ίδια επιτυχία με τις δεκαετίες του '20 και '30. Ωστόσο το 1948 επιστέφει με μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, το Kiss me, Kate, που κέρδισε και το 1ο Tony Award για το καλύτερο Musical.

Robert Alton (1902-1957)

Ήταν η μεγαλύτερη φιγούρα που υπήρχε στο Broadway και στο Hollywood, ως χορογράφος musical, από τη δεκαετία του '30 μέχρι τις αρχές του '50. Έχει μείνει στην ιστορία ως αυτός που ανακάλυψε την Gene Kelly, αλλά και για τον σχεδιασμό χορογραφιών για musical του Hollywood όπως τα: The Harvey Girls (1946), Show Boat (1951) και White Christmas (1954).

Γεννήθηκε στο Vermont της Αμερικής και σπούδασε χορό στο Ralph McKernan. Μετά από μια σειρά επιτυχιών στην Νέα Υόρκη στο Paramount Theatre, το 1933 άρχισε μια χορογραφική καριέρα που περιελάμβανε τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Broadway, και συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα όπως οι Cole Porter, Rodgers & Hart και Rodgers & Hammerstein. Έμαθε σκηνοθεσία από τον John Murray Anderson, και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην καριέρα πολλών καλλιτεχνών, όπως των Ray Bolger, John Brascia, Charles Walters και άλλων. Το 1994-1951 γίνεται Dance Director στο MGM, και ταυτόχρονα συνεχίζει να δουλεύει στο Broadway, όπου το 1952 κερδίζει ένα Tony Award για την αναβίωση του Pal Joey. To 1957 δούλευε την κινηματογραφική έκδοση του Pal Joey, ώσπου κατέρρευσε και πέθανε από μια πάθηση στα νεφρά σε ηλικία 55 ετών.

Τη δουλειά του τελείωσε ο Fred Astaire.

Ethel Merman (1904-1984)

Ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια. Ήταν γνωστή απίστευτη φωνή της και για τους ρόλους της στο μουσικό θέατρο, και ήταν αναμφισβήτητα η πρώτη κυρία του μουσικού-κωμικού θεάτρου. Ανάμεσα στα πολλά musical στο Broadway που έχει παίξει η Merman είναι τα: “I Got Rhythm”, ”Everything's coming up Roses”, ”Some People”, ”Rose's Turn”, ”Anything Goes”, ”I Get a Kick Out of You” και “There's no Business like Show Business”, το οποίο μετά έγινε και το τραγούδι της.

Το πραγματικό της όνομα είναι Ethel Agnes Zimmerman, και γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1908 (αν και εκείνη υποστήριζε ότι γεννήθηκε το 1912). Προερχόταν από οικογένεια με θρησκευτικές αρχές, που κάθε Κυριακή την πέρναγαν στην εκκλησία. Όταν η Merman τελείωσε το σχολείο, δούλεψε ως στενογράφος στην Boyce - Ite Company και τα βράδια τραγουδούσε σε night-club. Ήταν η στιγμή που αποφάσισε να αλλάξει το όνομά της γιατί ήταν πολύ μεγάλο για την θεατρική σκηνή. Για μια περίοδο τραγούδησε σε ένα κλαμπ στο Μανχάταν και την είδε ένα ατζέντης, ο Lou Irwin, ο οποίος της κανόνισε ακρόαση για τον σκηνοθέτη της Warner Bros, τον Archie Mayo, που της πρόσφερε αποκλειστικό συμβόλαιο έξι μηνών. Ύστερα η Merman προσελήφθη ως τραγουδίστρια στο Les Ambassadeurs, όπου το “αστέρι” ήταν ο Jimmy Durante. Οι δυο τους γίνανε πολύ καλοί φίλοι. Εκεί τράβηξε την προσοχή των αρθρογράφων Walter Winchell και Mark Hellinger, οι οποίοι άρχισαν να τις δίνουν δημοσιότητα. Λίγο μετά η Merman υποβλήθηκε σε αμυγδαλοεκτομή και φοβόταν ότι θα βλάψει την φωνή της, ωστόσο μετά την ανάκτησή της, ήταν πιο δυνατή από ποτέ.

Η προσωπική της ζωή ήταν θυελώδης. Παντρεύτηκε και χώρισε 4 φορές. Σε μια ραδιοφωνική συνέντευξη εκείνη είπε για τους πολλούς της γάμους:” Όλοι κάνουν λάθη, γι'αυτό βάζουν γόμες στα μολύβια, και αυτό είναι αυτό που έκανα. Στην αυτοβιογραφία της, στο κεφάλαιο με τίτλο “Ο γάμος μου με τον Ernest Borgnine” αποτελείται από μια κενή σελίδα.

Στις 15 Φεβρουαρίου 1984, η Merman πέθανε στο σπίτι της στο Μανχάταν, σε ηλικία 76 ετών, από καρκίνο του εγκεφάλου. Εκείνο το βράδυ και τα 36 θέατρα του Broadway, άναψαν αχνά φώτα στις 9 το βράδυ προς τιμή της. Τα 56α Βραβεία Όσκαρ, που πραγματοποιήθηκαν στις 2 Απριλίου 1984, τελείωσαν με μια παράσταση του “There's no business like show business” ως αφιέρωμα στη Merman.

Toν Σεπτέμβριο του 2014 o Tonny Bennete και η Lady Gaga τραγουδούν μαζί το ομώνυμο κομμάτι του έργου, σε μια δισκογραφική δουλειά έκπληξη.