Spring Awakening
- Βασιλεία Προσπαθοπούλου
- 9 Απρ 2021
- διαβάστηκε 2 λεπτά
Έγινε ενημέρωση: 10 Απρ 2021

Το “Spring Awakening” είναι ένα ροκ μιούζικαλ με μουσική από τον Duncan Sheik και σενάριο και στίχους από τον Steven Sater. Είναι βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό έργο του 1891 από τον Frank Wedekind. Η υπόθεση λαμβάνει χώρα το 19ο αιώνα στη Γερμανία, και η πλοκή εστιάζεται στη διαδικασία που βιώνουν οι έφηβοι καθώς ανακαλύπτουν την εσωτερική και εξωτερική αναταραχή που τους προκαλεί η εφηβική σεξουαλικότητα. Στο μιούζικαλ η εναλλακτική ροκ χρησιμοποιείται ως μέρος της ροκ παρτιτούρας που ενσωματώνει στοιχεία παραδοσιακής μουσικής.

Ακολουθώντας τη σύλληψή του, στα τέλη του 1990, και διάφορα εργαστήρια, συναυλίες, και το Off-Broadway ντεμπούτο του, η πρωτότυπη Broadway παραγωγή του“Spring Awakening” άνοιξε στο Eugene O’ Neill Theatre στις 10 Δεκεμβρίου το 2006. Στο καστ του περιλαμβάνονταν ο Jonathan Groff, η Lea Michele, η Skylar Astin, ο John Gallager Jr., ενώ η δημιουργική του ομάδα αποτελούταν από τον σκηνοθέτη Michael Mayer και τον χορογράφο Bill T. Jones. Η αρχική παραγωγή του Broadway κέρδισε 8 Βραβεία Tony, συμπεριλαμβανομένων των Καλύτερου Μιούζικαλ, Σκηνοθεσίας, Κειμένου, Μουσικής και Β΄ Ρόλου. Η παραγωγή επίσης συγκέντρωσε 4 Drama Desk Awards, ενώ το πρωτότυπο album της παράστασης κέρδισε ένα βραβείο Grammy. Επίσης, το σόου επανήλθε στο Broadway το 2015 και συγκέντρωσε τρεις υποψηφιότητες για βραβεία Tony μεταξύ άλλων τιμών.

Η επιτυχία της παραγωγής στο Broadway τροφοδότησε τη γέννηση διάφορων άλλων παραγωγών παγκοσμίως, περιλαμβάνοντας ποικίλες παραστάσεις στην Αμερική, μία βραχυπρόθεσμη στο West End, η οποία κέρδισε 4 βραβεία Laurence Olivier συμπεριλαμβανομένου του βραβείου Καλύτερου Μιούζικαλ, και μία σειρά από διεθνείς παραγωγές.

Καθώς το Spring Awakening είναι ένα show το οποίο παρουσιάζει μία ρεαλιστική πραγματικότητα με έναν τρόπο πιο ωμό και σύγχρονο απ’ό,τι ήταν συνηθισμένο στα Μιούζικαλ των προηγούμενων ετών, αρκετά διαφορετικός είναι και ο χαρακτήρας της χορογραφίας του. Δεν βλέπουμε πλέον σε τόσο μεγάλο βαθμό εντυπωσιακές και τεχνικές χορευτικές κινήσεις αλλά πιο απλή, ιδιαίτερη και έντονη κινησιολογία.

Έχοντας η ίδια την ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο με τον χορογράφο του συγκεκριμένου show (στο West End) κατά τη διάρκεια των (musical) σπουδών μου στην Αγγλία, βίωσα τη διαδικασία με την οποία ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης δημιουργεί μια χορογραφία με τη συνεργασία της ομάδας του. Η ακολουθία των κινήσεων προέκυπτε από τα συναισθήματα που προκαλούσε στην ομάδα το εκάστοτε κομμάτι. Όλοι οι μαθητές πήραμε μέρος στη διαδικασία και ο καθένας προσέφερε μία κίνηση που να αντικατοπτρίζει το συναίσθημα που του προκαλούσε το τραγούδι. Οτιδήποτε επιτηδευμένα χορευτικό ήταν εκτός θέματος. Ο χορογράφος ήθελε να επικοινωνήσει μαζί μας τη διαφορετική δυναμική που αποκτά μια χορογραφία όταν προκύπτει αποκλειστικά από εμας κι από κινήσεις που δεν χρειάζεται εξειδικευμένη εκπαίδευση ώστε να ερμηνευθούν. Η επιρροή που έχει αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι έντονα αισθητή μόνο στους ίδιους τους ερμηνευτές αλλά και στο κοινό. Όταν μπήκαν απλές καθημερινές κινήσεις, γνώριμες και κατανοητές από τον καθένα, μέσα στην τάξη του μετρήματος και της ακολουθίας από ένα σύνολο ατόμων, το αποτέλεσμα ήταν πιο εντυπωσιακό από αυτό που περιμέναμε. Εκτός όμως από την έκπληξή και την ταύτισή τη δική μας, συνειδητοποιήσαμε πως η χορογραφία ήταν πλέον πολύ πιο άμεση για το κοινό καθώς μπορούσε ο κόσμος να δει τον εαυτό του μέσα στην παράσταση που παρακολουθούσε!

Комментарии