10 μιούζικαλ βασισμένα στον Σαίξπηρ

Όταν το κοινό παρακολουθεί για πρώτη φορά το West Side Story, αυθόρμητα οδηγείται στην ιστορία του Σαίξπηρ Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Αντίστοιχα, ίσως το ίδιο να συνέβαινε και στο παρελθόν για όσους είδαν για πρώτη φορά Ρωμαίο και Ιουλιέτα, καθώς η αιώνια ιστορία αγάπης βασίζεται σε μια ιταλική ιστορία που έχει εμφανιστεί σε διάφορες μορφές και χρονολογείται από την αρχαιότητα. Ο Σαίξπηρ στην πραγματικότητα δανείστηκε σχεδόν όλη την ιστορία από άλλες πηγές. Όμως δεν είναι η πλοκή που κάνει τα έργα του Σαίξπηρ σπουδαία, αλλά η ποιότητα της γλώσσας και ο πλούτος των χαρακτήρων του. Ορισμένοι θεωρητικοί πιστεύουν πως υπάρχουν μόνο επτά βασικά σημεία πλοκής σε όλη του τη βιβλιογραφία, ενώ τα υπόλοιπα είναι παραλλαγές.

Θα λέγαμε πως αυτό ισχύει και στις παραστάσεις του μουσικού θεάτρου που έχουν εμπνευστεί από τον μεγάλο θεατρικό συγγραφέα και ποιητή. Θεωρητικά, λοιπόν, και στο έργο του Σαίξπηρ, αλλά και στο West Side Story, οι ιστορίες έχουν ειπωθεί και παλαιότερα, οπότε αυτό που έχει σημασία τώρα είναι η εκτέλεση.

Ας δούμε μαζί τα δέκα αυτά μιούζικαλ.

The Boys From Syracuse

Το "The Boys from Syracuse" είναι το πρώτο μιούζικαλ που βασίστηκε σε έργο του Σαίξπηρ, και συγκεκριμένα στην Κωμωδία των Παρεξηγήσεων, η οποία είχε βασιστεί στον "Αμφιτρύωνα", τη μόνη σωζόμενη κωμωδία του Πλαύτου (Ιταλός), που πιθανότατα και αυτή είχε βασιστεί στη "Μακριά νύχτα" του Φιλήμονα (Έλληνας). Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ο George Abbott στο βιβλίο του μιούζικαλ κράτησε πολύ λίγους αυθεντικούς σαιξπηρικούς διαλόγους.

Kiss Me, Kate

Όταν αρχικά ζητήθηκε από τον σπουδαίο Cole Porter να γράψει μουσική για το έργο "Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι", ο συνθέτης δεν ενδιαφέρθηκε, καθώς αυτό θα τον έβγαζε από το είδος του, δηλαδή το μουσικό θέατρο. Τότε κάποιος είχε τη σπουδαία ιδέα "Το ημέρωμα της στρίγγλας" να γίνει ένα σόου, μέσα στο σόου, επιτρέποντας έτσι στον Porter να γράψει ένα έργο που θα είχε αρκετά στοιχεία του μουσικού θεάτρου.

West Side Story

Η αρχική ιδέα ήταν το έργο να βασιστεί στο "Ρωμαίος και Ιουλιέτα", αλλά να έχει Ιρλανδούς ενάντια σε Εβραίους και να ονομαστεί "East Side Story". Όμως, από τη στιγμή που ο λιμπρετίστας Arthur Laurents και ο σκηνοθέτης/χορογράφος Jerome Robbins πήραν μέρος στη δημιουργία της παράστασης η ιδέα αντικαταστάθηκε, βάζοντας τις συμμορίες να είναι ανάμεσα σε Πορτορικανούς και Αμερικανούς, κάτι που ήταν πιο επίκαιρο τότε. Μετονομάστηκε λοιπόν σε "West Side Story". Το φινάλε του έργου, αν και λιγότερο τραγικό από το σαιξπηρικό, μετέφερε το βασικό μήνυμα, με μια πιο στοχευμένη κριτική απέναντι στις συμπεριφορές μίσους και προκατάληψης.

Two Gentlemen of Verona

Οι δύο άρχοντες της Βερόνα είναι το μιούζικαλ που κράτησε το ίδιο όνομα με το σαιξπηρικό έργο. Παρά τις καλές κριτικές και τα βραβεία, σήμερα αυτό το έργο έχει ξεχαστεί και το γνωρίζουν κυρίως οι θαυμαστές του Stephen Sondheim. Όχι ο Sondheim δεν έχει κάποια σχέση με το show, απλά είναι αυτό που του στέρησε το βραβείο Tony για το έργο Follies. Πόσο οξύμωρο το Follies να είναι από τις πιο αγαπημένες δουλειές του μέχρι σήμερα, ενώ το Two Gentlemen of Verona να έχει πια ξεχαστεί...

Something Rotten

Τα περισσότερα μιούζικαλ σε αυτή τη λίστα έχουν διασκευάσει ένα ολόκληρο έργο του Σαίξπηρ. Αντίθετα με το Something Rotten (2015), όπου ο Σαίξπηρ εμφανίζεται ως rock star και έχει μια αντιπαλότητα με δύο αδέλφια, το ατυχές ζεύγος αδελφών Nick και Nigel Bottom. Σύμφωνα με την ιστορία, οι δυο τους μισθώνουν έναν μάντη για να προβλέψουν πώς θα νικήσουν τον Σαίξπηρ μια για πάντα, και καταλήγουν να ανακαλύψουν το μουσικό θέατρο. Η παράσταση έχει ένα σύγχρονο ποπ-ροκ σκορ, και σατιρίζει με χιούμορ πολλά μιούζικαλ και έργα του Σαίξπηρ.

The Lion King

Ο Βασιλιάς των λιονταριών θα λέγαμε πως έχει κυρίως εμπνευστεί από έργο του Σαίξπηρ, και όχι τόσο πως είναι μια διασκευή του, και αυτό χάρη στις πολλές ομοιότητές του με τον Άμλετ. Και στα δύο έργα υπάρχει ένας νεαρός πρίγκιπας που πρέπει να αντιμετωπίσει τον απροσδόκητο θάνατο του αγαπημένου του πατέρα και τις δολοπλοκίες/μηχανορραφίες του άπληστου θείου του. Ευτυχώς στο μιούζικαλ της Disney το τέλος είναι αισιόδοξο.

All Shook Up

Στην ατάκα για το μιούζικαλ "All Shook Up" διαβάζουμε πως "Η ιστορία είναι ολοκαίνουρια. Τα hits είναι όλα Elvis". Βέβαια αυτό δεν είναι απολύτως ακριβές. Τα τραγούδια ήταν σίγουρα όλα επιτυχίες του Elvis Presley, αλλά η ιστορία θυμίζει πολλά σε όποιον έχει δει τη "Δωδεκάτη Νύχτα". Το All Shook Up είναι μέρος μιας άλλης παράδοσης του Μπρόντγουεϊ, όπου η μουσική στην οποία στηρίζεται μια ιστορία διαμορφώνεται από υπάρχοντα τραγούδια, συνήθως ενός συγκεκριμένου καλλιτέχνη. Αυτή η κατηγορία ονομάζετε jukebox. Σε μερικές περιπτώσεις, όπως το Jersey Boys η παράσταση είναι βιογραφική, αλλά το All Shook Up είναι περισσότερο στη λογική του Mamma Mia, μια κωμωδία που έχει σχεδιαστεί για να βρει τις στιγμές που χρειάζεται και να εισαγάγει αναγνωρίσιμα τραγούδια.

Lone Star Love

Αρχικά το έργο ονομαζόταν "Merry Wives of Windsor" πράγμα που δεν αφήνει καμία αμφιβολία πως ήταν βασισμένο στο έργο "Οι εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ" Το Lone Star Love ήταν να ανεβεί στο Μπρόντγουεϊ το 2007, και μάλιστα είχε κλείσει το θέατρο Belasco. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου που πραγματοποιήθηκε στο Σιάτλ, εμφανίστηκαν σοβαρά προβλήματα ανάμεσα στο προσωπικό και τον διάσημο Randy Quaid. Το cast κατέθεσε από κοινού ένα πλήθος καταγγελιών εναντίων του Quaid, στον οποίο επιβλήθηκε αργότερα πρόστιμο για την καταχρηστική του συμπεριφορά. Με τούτα και με εκείνα ο χρόνος έφυγε, και το Lone Star Love έσβησε πριν καν φτάσει στη σκηνή του Μπρόντγουεϊ.

Love's Labour's Lost

Ένας βασιλιάς και οι φίλοι του αποφασίζουν να πάρουν σοβαρά τις σπουδές τους και να ορκιστούν να απομακρυνθούν από τις γυναίκες για όλη τη διάρκειά τους. Στη συνέχεια όμως, μια πριγκίπισσα εμφανίζεται με τις Κυρίες της, και δεν αργεί να δημιουργηθεί ένα ρομαντικό χάος. Ο σκηνοθέτης και λιμπρετίστας Alex Timbers και ο συνθέτης και στιχουργός Michael Friedman πήραν το "Αγάπης Αγώνας Άγονος" του Σαίξπηρ, και το μεταμόρφωσαν σε μιούζικαλ με το ίδιο όνομα. Παρουσιάστηκε από το Δημόσιο Θέατρο στη Νέα Υόρκη το 2013, και, παρόλο που δεν έκανε το άλμα να μπει στο Μπρόντγουεϊ, κατάφερε να σώσει το σκορ του ηχογραφώντας το.

These Paper Bullets

Το "These Paper Bullets" είναι μια αλαζονική ανατροπή του έργου "Πολύ κακό για το τίποτα". Έχει τη δράση του στο Λονδίνο του 1960, και στους βασικούς ρόλους των διαφόρων εραστών τοποθετούν μια φανταστική εκδοχή των Beatles και των κολλητών τους. Τα τραγούδια είναι από τον Billie Joe Armstrong (Green Day)