Μουσικό θέατρο ή θέατρο σκιών το musical στην Ελλάδα;

Πολλά πράγματα με κράτησαν από τη δημοσίευση αυτή. Αρχικά το ότι μέσα στα κοινωνικά δίκτυα πρέπει να είμαστε όλοι συγκαταβατικοί, για να κάνουμε τη δουλειά μας και να μην μπούμε στο στόμα του λύκου. Κατά δεύτερον, πως ο ρόλος της σελίδας αυτής δεν είναι η κριτική. Πριν όμως αυτά τα δύο γίνουν λόγος για ατιμώρητη και "δίκαιη" ασυδοσία, πρώτα από όλα δική μου και μετά και όλων όσων αρπάξουν την ευκαιρία, θα ήθελα να αλλάξω λίγο τα όρια και να τοποθετηθώ ως άνθρωπος, διαφοροποιώντας την κουλτούρα της ιδέας που ονομάζεται On Stage musical από αυτή του απλού θεατή καταστάσεων που αρπάζει ό,τι τον συμφέρει και κάνει την πάπια στην αλήθεια.

Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να γίνεται πολύ της μόδας στη χώρα μας να λέμε πως κάνουμε μουσικό θέατρο. Είτε παίρνουμε μια έτοιμη παράσταση και την προσαρμόζουμε στο επίπεδό μας, είτε δημιουργούμε κάτι που έχει μουσική και χορό και το βαπτίζουμε "The Musical". Αρκετοί έχουν βγει και έχουν κατηγορήσει το αποτέλεσμα αυτών των παραστάσεων για πολλούς και διαφόρους λόγους. Από την άλλη, κάποιοι έχουν στηρίξει την "αξία" αυτών των καλλιτεχνικών εργασιών, είτε γιατί είναι μέρος τους, είτε γιατί κάνουν δημόσιες σχέσεις, σπάνια γιατί έχουν δίκιο. Το ζήτημα δεν είναι όμως ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Το ζήτημα είναι ποιος κάνει τελικά θέατρο και ποιος κοροϊδεύει τον εαυτό του και το κοινό. Η τέχνη πρέπει να εκπαιδεύει, και όχι να εκμεταλλεύεται την άγνοια και να ποζάρει με ψεύτικο ύφος για να ψαρώσουν οι άσχετοι. Σεβασμός στο θεατή! Στον αγράμματο, στον ανίδεο, σε αυτόν που μπερδεύει μέσα του την πολυτέλεια με την κατάθεση ψυχής.

Βγες έξω σκηνοθέτη, χορογράφε, ερμηνευτή και πες του μια ιστορία στη δική σου γλώσσα, οδήγησέ τον κοντά στην αλήθεια της. Μην κάνεις το φως σκοτάδι. Μην απλοποιείς την ποιότητα για να την καταλάβει ο άνθρωπος που ως χθες διασκέδαζε με άλλο τρόπο. Τότε θα διώξεις και αυτόν και το πραγματικό πρώτο κοινό σου. Τότε θα ανεβαίνεις μόνος σου σε σανίδια κενά από χειροκρότημα. Δεν είναι τόσο αδαείς οι συνοδοιπόροι σου.... Μπορεί να μην εξηγούν το γιατί, μπορεί να μην ξέρουν πως δεν έκανες καλά τη δουλειά σου, αλλά νιώθουν πως δεν τους αρέσει αυτό που είδαν. Νιώθουν πως δεν τους αρέσει αυτό που λέμε τέχνη γιατί είναι μια βλακεία. Ενώ στην πραγματικότητα εσύ είσαι η βλακεία.

Το μουσικό θέατρο είναι το θαύμα των 3 τεχνών! Η απόλυτη ισορροπία ανάμεσα στη φαντασία και την αλήθεια. Η δύναμη όλων των συναισθημάτων που μπορεί να δοθεί από την κάθε τέχνη που το αποτελεί. Έχουμε τόσα ταλέντα στην Ελλάδα! Τόσο μοναδικές υπάρξεις που μπορούν να Ποιούν Ήθος! Σκηνοθέτες, στιχουργούς, ενορχηστρωτές, χορογράφους, ερμηνευτές! Μικρά παιδιά και ενήλικες. Ακόμα και αν δεν είναι στην κουλτούρα μας (κάτι που δεν πιστεύω προσωπικά), θα μπορούσε να υπάρχει με αξιοπρέπεια. Θα μπορούσε να ταξιδέψει και να χειροκροτηθεί.

Όμως στις δύσκολες εποχές που ζούμε βρίσκουμε τα χρήματα για όλη την πολυτέλεια του Broadway musical, μα καθόλου χρόνο για να κάνουμε και την ουσία του.... Ή μήπως δεν ξέρουν τη δουλειά αυτοί που είναι στις θέσεις που είναι; Και δεν μιλώ μόνο για τους άφωνους που "χορεύουν" και παίζουν με τις ψυχές μας ως κοράκια. Αλλά και για όσους πίσω από τη σκηνή ετοιμάζουν τα χρυσά δεμάτια με το σάπιο εσωτερικό. Σκηνοθέτες, χορογράφοι κ.α..

Σταματήστε πια ω τηλεοπτικά όρνια να κάθεστε παντού και να βρωμίζετε τον χώρο. Ανασφαλείς άνθρωποι, με στρουθοκαμηλισμό. Δεν καταλαβαίνετε πως κάποια μέρα θα σας πετάξει και εσάς το σύστημα, γιατί ο διάολος δεν έχει φίλους. Κοιτάξτε τον εαυτό σας στον καθρέπτη και λύστε το πρόβλημα σας όσο έχετε καιρό! Μην το κουκουλώνετε μέσα από την εγωιστική σας ανάγκη για άμεση ικανοποίηση και αυτοπροβολή. Μην ξεγελιέστε πως κάνοντας κρεμαστάρια τα άφταστα για εσάς κοροϊδέψατε τη ζωή. Το μόνο που κάνετε είναι να αυτοκαταστρέφεστε και να καταστρέφετε και το κοινό αυτής της χώρας.

Ναι, σίγουρα στο θέατρο δεν δουλεύουν Άγιοι και Καλοί άνθρωποι. Τουλάχιστον ας δουλεύουν καλλιτέχνες και όχι πόρνες, μασόνοι, ανώμαλοι όλων των ειδών, και σάπιες πουλημένες ψυχές. Ένας φίλος κάποτε έλεγε .... "Εμπιστεύεσαι να σου κάνει εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς κάποιος που δεν ξέρει καν από ιατρική; Αντίστοιχα γιατί να παραδώσεις την ψυχή σου σε ανθρώπους που θα σου την κακοποιήσουν;".

Ακόμα και στις μέρες αυτές που δεν ξέρεις για τι να πρωτοστεναχωρηθείς και πού να πρωτοβοηθήσεις, οι καλλιτέχνες πρέπει να συνεχίσουν τη μάχη τους. Η ΤΕΧΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ. Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΙ. Έστω και σε λίγους αν απευθύνεσαι, ο καλός σπόρος χρειάζεται για το μέλλον. Το άτομο που είναι να ανθίσει και με έναν σπόρο θα τα καταφέρει, οι άλλοι ήταν απλά για το μπούγιο.

Με εκτίμηση προς όλα τα μέλη του On Stage

Κατερίνα Δούμα