Ο καλλιτέχνης είναι δημιουργός και ο δημιουργός είναι καλλιτέχνης. Γι'αυτό πολλές φορές λέμε καλλιτέχνη όποιον κάνει τη δουλειά του με μεράκι. Σας έχει τύχει ποτέ να σκεφτείτε πως στις μέρες μας δεν υπάρχει πραγματική δημιουργία; Πως ακόμα και αυτό το βασικό στοιχείο που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο έχει μπει κάτω από την ομπρέλα της κακώς εννοούμενης "καινοτομίας''; Μιας καινοτομίας που ήρθε και δάγκωσε την αλήθεια της ελευθερίας. Γιατί όλοι προσπαθούν, ο κάθε ένας στην τέχνη του, να κάνει αυτό που δεν έκανε κανείς πριν. Κάπως έτσι γεννιέται λίγο περισσότερο τίποτα, λίγο ακόμα άσπρο - μαύρο, λίγη αποτυχία στο να εκπληρώσουμε τον ουσιαστικό σκοπό μας. Και στο τέλος οι άνθρωποι νιώθουν άδειοι και προσπαθούν να γεμίσουν το ατέρμονο κενό μέσα από τη φήμη. Μια φήμη που έχει κατακτήσει τις καρδιές όλων χάρη στο άκρως απαραίτητο marketing που σου καίει τον νου με τόσο Instagram, Facebook και άλλα κοινωνικά δύκτια.
And as for fortune, and as for fame I never invited them in Though it seems to the world they were all I desired They are illusions They're not the solutions they promised to be
Don't cry for me Argentina - Evita
Αν λοιπόν θέλουμε να επανέλθουμε στην υγιή δημιουργία και να πάψουμε να βλέπουμε γύρω μας εκτρώματα και τσακισμένους ανθρώπους, πιθανόν θα χρειαστούμε το θάρρος της αλλαγής, όποια και αν είναι αυτή για τον κάθε έναν. Αλλαγή ταχύτητας, αλλαγή θέματος, αλλαγή τεχνοτροπίας, ή ακόμα και αλλαγή σκέψης. Η δημιουργία του ανθρώπου δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι που κατασκεύασαν οι σοφοί της εποχής. Η δημιουργία δεν μπορεί από την πρώτη της σύλληψη να εναρμονίζεται με τα θέλω του κοινού, πρώτον γιατί δεν μπορεί να τα μαντέψει κανείς, και δεύτερον γιατί ούτε και το ίδιο το κοινό τα ξέρει. Αν η όποια τέτοια προσπάθεια αρχίζει να περιορίζεται από λάθος κανόνες, όπως η εμπορικότητα ή η άποψη των άλλων, τότε αυτομάτως χάνει την αξία της και γίνεται κάτι που πιθανόν ταιριάζει σε όλους. Τότε όμως δεν ξαφνιάζει ευχάριστα κανέναν, δεν εξελίσσει κανέναν, και φυσικά δεν ενδιαφέρει ουσιαστικά κανέναν. Τότε τρέφει ψευδώς τον δημιουργό, ο οποίος μπορεί να νιώθει διαρκώς όλο και πιο ανασφαλής, είτε γιατί τελικά δεν κέρδισε τις καρδιές, είτε γιατί τις κέρδισε ψευδώς αφού τις άφησε στην πλάνη τους.
Now life has killed the dream I dreamed.
Les Miserables - Victor Hugo
Για όλους όσους θέλουν σε μέρες σαν αυτές να θυμηθούν την ομορφιά της πραγματικής δημιουργίας μέσα από όποιο μέσο αγαπούν να χρησιμοποιούν, η πρόταση είναι απλή. Περάστε τη μέρα σας δίπλα σε ένα παιδί και κάντε το ουσιαστικά, με αγάπη. Η ψυχή δεν έχει ηλικία και είναι το κέντρο ελέγχου της δημιουργίας. Όταν πράττουμε με αγάπη ακόμα και το πιο μικρό και ασήμαντο κατόρθωμα, νιώθουμε να ξεχειλίζουμε και να θέλουμε να το μοιραστούμε με τους άλλους. Βρίσκουμε τρόπους να το εκφράσουμε και να δώσουμε σε εμάς και τους γύρω μας χαρά. Από το πιο μικρό και ασήμαντο ως το εκπληκτικότερο όλων, τα δημιουργικά αποτελέσματα είναι ο φόρος τιμής στην άξια προσπάθεια, την αυθεντική, την αντιπροσωπευτική.
If you touch me you'll understand what happiness is
Memory - Cats
Στη δική μας ζωή, αυτή του παραμυθά, του ονειροπλάστη, του ψυχαγωγού, ο ρόλος της δημιουργίας είναι σύνθετος χάρη στα πολλαπλά στάδια έκφρασης πολλών και διαφορετικών καλλιτεχνών. Αυτό είναι και το δυσκολότερο όλων, γιατί μαζί με την αυθεντικότητα του κάθε ένος έρχεται η συλλογικότητα και η διάθεση για σμίλευση μέχρι την τελική ενσωμάτωση και την παρουσίαση στο κοινό ως ένα έργο. Πάντα όμως, όπου και αν καταλήγει μια δημιουργία, το πρώτο κύτταρό της είναι ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, το πάθος του για έκφραση ιδεών, και κυρίως η αγάπη. Αχ, αυτή η αγάπη! Αυτή που καθορίζει τη γέννηση των αξιών, την αξιοποίηση τους και, εν κατακλείδι, την ουσία μας.
And suddenly I'm flying, flying like a bird
Like electricity, electricity
Sparks inside of me
And I'm free I'm free
Electricity - Billy Elliot
Δεν υπάρχουν λοιπόν μυστικά για τη δημιουργία, και, αν υπήρχαν, όλα έχουν ειπωθεί πια. Ο άνθρωπος είναι ον δημιουργικό, το κρύβει μέσα του. Αυτό που χρειάζεται είναι να θέλουμε να δημιουργήσουμε κάθε μέρα κάτι απλό που μπορεί να γίνει μεγαλειώδες εν καιρώ. Ίσως αν δεν χαζέψουμε τόσο πολύ στο Netflix. Ίσως αν πάψουμε να ζούμε σε ρυθμούς fast food. Ίσως αν χαμογελάσουμε στον εαυτό μας, έτσι, χωρίς λόγο. Ίσως αν επιτρέψουμε να έρθει η σιωπή στο μυαλό μας, για να εμφανιστεί η ανάγκη της γέννησης. Ίσως αν κόψουμε τις δικαιολογίες που εξυπηρετούν τις κακές μας συνήθειες. Ίσως αν θυμηθούμε την αγάπη και αφεθούμε σε αυτή.
You will be found
Dear Evan Hansen
